به گزارش مهر، مبتلایان به دیابت نوع یک از فقدان سلولهای بتا در لوزالمعده که مسئول تولید انسولین است، رنج میبرند.
اگرچه نظارت بر گلوکز خون و ترزیق انسولین امکان مدیریت بیماری را فراهم میآورد اما یافتن راهی برای تولید دوباره سلولهای بتا میتواند راهبرد دائمیتری باشد.
دانشمندان موسسه گلداستون در سان فرانسیسکو با ارائه شیوهای برای برنامه ریزی سلولهای پوستی به سلولهای انسولین ساز بتا، امیدی را برای چنین درمانی ایجاد کردهاند.
از آنجا که توانایی باززایی این سلولها محدود است دانشمندان راه دشواری را برای تولید مقادیر زیادی سلولهای بتا صرف کردند. اما اکنون به لطف فناوری سلولهای بنیادی، محققان موسسه گلداستون توانستند سلولهای پوستی را به سلولهای بتای تولید کننده انسولین تبدیل کنند.
این گروه با سلولهای پوستی مسئول چارچوب ساختاری بافت حیوانی موسوم به فیبروبلاست که از موشهای آزمایشگاهی جمع آوری کرده بودند، کار را آغاز کردند.
دانش پژوهان این سلولها را با ترکیبی از مولکولها و فاکتورهای برنامه ریزی دوباره تغذیه کرده و این فیبروبلاستها را به سلولهای شبیه سلولهای درون پوستی تبدیل کردند؛ سلولهایی که در جنینهای بسیار اولیه یافت شده و در نهایت به عضوهای اصلی بدن از جمله پانکراس تبدیل میشوند.
آنها با استفاده از یک ترکیب شیمیایی دیگر، این سلولهای شبه پوستی را به سلولهایی تبدیل کردند که سلولهای شبه پانکراسی اولیه موسوم به PPLC را تقلید میکند.
این پژوهشگران میگویند: هدف اولیه ما این بود که دریابیم آیا میتوانیم این سلولهای PPLC را به سوی تبدیل شدن به سلولهای بالغ مانند سلولهای بتا تحریک کنیم که بتواند به سیگنال شیمیایی درست واکنش نشان داده و از همه مهم تر انسولین ترشح کند.
آنها اعلام کردند تجربیات اولیه آنها حاکی از روی دادن این امر در ظروف آزمایشگاهی است.
وقتی محققان این سلولها را به موشهای مبتلا به افزایش قند خون که نشانه ابتلا به دیابت است پیوند زدند، تجربه به دست آمده در ظرف آزمایشگاهی تکرار شد.
یک هفته پس از پیوند میزان قند خون حیوان روند نزولی گرفت و به تدریج به سطح طبیعی رسید. وقتی این سلولهای پیوندی از بدن حیوان برداشته شده محققان روند افزایش فوری قند خون را در این موشها ثبت کردند.
نکته امیدوار کنندهتر وقتی مشخص شد که این گروه از محققان موشها را 8 هفته پس از پیوند این سلولها آزمایش و مشاهده کردند که سلولهای PPLC به تولید سلولهای بتای انسولین ساز عملکردی منجر شدهاند.
دانشمندان میگویند این فناوری در سلولهای انسانی میتواند به طور چشمگیری شناخت ما را از اینکه چگونه نقصهای ژنتیکی در سلولهای بتا منجر به دیابت میشود بالا برده و ما را به درمانهای ضروریتر نزدیک کند.